Θεραπευτική Προσέγγιση & Πρακτική

​

Ως ολιστική ψυχολόγος, αναγνωρίζω τη σύνδεση που υπάρχει μεταξύ του νου, του σώματος, του πνεύματος, της ψυχής και της Φύσης και εργάζομαι βάσει αυτής. Ενδιαφέρομαι να δω, να ακούσω και να αισθανθώ τον άνθρωπο που συναντώ ως όλον, ως ά-τομο, δηλαδή ως ον χωρίς τομές, όχι όμως χωρίς ρωγμές, αφoύ εκείνες είναι οι γραμμές που φανερώνουν τα κομμάτια τα οποία απαρτίζουν την ολότητά μας. Θεωρώ την ψυχοθεραπεία ένα μοναδικό ταξίδι επιστροφής στον αληθινό και αυθεντικό εαυτό, που μας προ(σ)καλεί να γνωρίσουμε τόσο το σκοτάδι όσο και το φως μας, να περιθάλψουμε το τραύμα μας αλλά και να φανερώσουμε το θαύμα μας. Εκ(τιμώ) την ικανότητα του κάθε ανθρώπου να αυτοθεραπεύεται, καθώς πιστεύω ότι εμείς οι ίδιοι είμαστε οι ήρωες και οι θεραπευτές του εαυτού μας. Βλέπω την ψυχοθεραπεία ως επιστήμη και τέχνη μαζί, ως πρακτική και συνάμα τελετουργία, ως προσωπική επανάσταση μα και πολιτική πράξη. Μια διαδικασία ικανή να μας θυμίζει, όπως λέει και ο Rumi, πως ό,τι ψάχνουμε μας ψάχνει. Δεν έχουμε κάτι να κατακτήσουμε, παρά μόνο να ανακτήσουμε. Ό,τι αναζητάμε είναι ήδη εδώ. Η πορεία της θεραπείας κινείται σε όλα τα επίπεδα του χρόνου, στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον και εστιάζει στο να ανακαλύψουμε και να κατανοήσουμε από κοινού τόσο το «γιατί» όσο και το «πώς» ενώ παράλληλα δημιουργούμε χώρο για όλα τα συναισθήματα καθώς και για τα ηχηρά μηνύματα της σιωπής. Πιστεύω ότι χρόνος και ο χώρος είναι απαραίτητα στοιχεία για την μεταμορφωτική εμπειρία και την αλήθεια της ψυχοθεραπείας, αφού πρόκειται για μια βαθιά διαδικασία αποδόμησης, αναδόμησης, ανασυγκρότησης, επανόρθωσης και αποκατάστασης. Βρίσκω νόημα στο κοινό έδαφος μεταξύ της δυτικής ψυχολογίας και της ανατολικής φιλοσοφίας και πνευματικότητας. Γι' αυτόν τον λόγο ακολουθώ ένα ολιστικό μοντέλο ψυχοθεραπείας και αξιοποιώ πολλαπλά εργαλεία, προερχόμενα από διαφορετικές θεραπευτικές προσεγγίσεις και επιστημονικά πλαίσια, εκ των οποίων τα κυριότερα είναι τα εξής:​